هررصبح.آغازیست دوباره
برای آموختن وبالیدن
آغازی.برای
تکاندن غباراز دل
ونشاندن.غنچه های
محبت وعشق
پس شروع دوباره
زندگی.بر.تو.مبارک
هررصبح.آغازیست دوباره
برای آموختن وبالیدن
آغازی.برای
تکاندن غباراز دل
ونشاندن.غنچه های
محبت وعشق
پس شروع دوباره
زندگی.بر.تو.مبارک
طرف نوشته اسم پسر بگید به آرتان بیاد
و اما گزینه های پیشنهادی مردمه همیشه در صحنه
شارلاتان
اورانگوتان
لوزارتان
تارزان
ممدتان
زارتان
زلاتان
واقعا سرانه طنز تو این مملکت چیزی از کشورهای دیگه کم نداره که هیچ حتی می تونیم مازادش رو صادر کنیم
امروز از زندگی
از خنده گل
از عطر صبح لذت ببر
گلایه و تلخی را بسپار به نسیم
تا باخودش ببرد
زندگی پر است از
شادی های کوچک
آنها را دریاب
صبح بخیر :)
تصور کنید قطاری در حال حرکت است و میتواند در دو مسیر حرکت کند. مسیر اول، به سوی تعدادی کودک میرود که روی ریل ایستادهاند و قطعاً برخورد قطار آنها را میکشد. مسیر دوم، به سمت اتومبیل لوکس شما میرود که روی ریل گیر کرده و نتوانستهاید آنرا حرکت دهید.
شما سوزنبان هستید و میتوانید مسیر قطار را به سمت یکی از این دو مسیر هدایت کنید. شما قطار را به کدام سمت هدایت خواهید کرد؟ کودکان یا اتومبیل لوکس خودتان؟ پاسختان به پرسش سینگر چیست؟ آیا شما قطار را به سمت خودرو لوکس خودتان هدایت میکنید و جلوی کشته شدن کودکان را میگیرید؟ اکثریت آدمها احتمالاً همین کار را میکنند. این پاسخ پیآمد مهمی دارد.
ایده پیتر سینگر این است که بسیاری از ما - آنها که توان خرید کالا و خدمات لوکس نظیر خرید ساعت گرانقیمت، خوردن شام در رستوران بسیار گران، زندگی در خانههای اشرافی، سوار شدن بر خودروهای لوکس، استفاده از عینک و لباس برند و ... داریم – در عمل و زندگی روزمره، قطار را به سمت کودکان هدایت میکنیم. سینگر حامی ایده استفاده از درآمد مازاد برای نجات کودکان است.
ما در حالی که میتوانیم هزینهای را که برای بسیاری از کارهای لوکس زندگیمان هزینه میکنیم، برای نجات کودکان در خطر جهان اختصاص دهیم، از خیر مصارف لوکس خودمان نمیگذریم. کودکانی هستند که با چند ده یا چند صد هزار تومان از ابتلای آنها به بیماریهایی که یک عمر آنها را میآزارد نجات مییابند. برخی کودکان برای رفع بازماندگی از تحصیل فقط به سالی چند صد هزار تومان نیاز دارند. این حکایت کموبیش در زندگی بسیاری از ما جاری است.
پیتر سینگر طرفدار استفاده از درآمد مازاد صاحبان این گونه درآمدها برای مقابله با مرگ و سایر خطراتی است که کودکان در خطر را تهدید میکند. جلوگیری نکردن از مرگ کودکان در خطر از نظر او با کشتار انسانها تفاوتی ندارد.
این متن را نوشتم تا هر کدام از ما که درآمد مازاد داریم و از آن میتوانیم برای نجات کودکی استفاده کنیم، یادمان باشد که شاید سوزنبانی هستیم که قطار را به سمت کودکان هدایت میکنیم. اما نکته مهمتری هم هست.
من فکر میکنم کسانی هستند که از صاحبان درآمدهای مازاد که قطار را به سمت کودکان هدایت میکنند، وظیفه اخلاقی سنگینتری دارند. حکمرانانی که با توزیع رانت و تداوم ناکارآمدی، دائم بر شمار صاحبان درآمدهای بادآورده مازاد میافزایند تا بتوانند زندگی لوکستر فراتر از نیازی داشته باشند، گناهشان خیلی سنگینتر است.
حکمرانانی که قادر نیستند نظام مالیاتی دقیق و سالمی ایجاد کنند که درآمد مازاد ناشی از رانتها را جمعآوری کنند، و کفایت ندارند تا نظام حمایتی دقیقی توسعه دهند که فقرا را تحت حمایت همان نظام مالیاتی قرار دهد، خطاکارتر و بسیار قابل سرزنشترند.
حکمرانان و مدیرانی که سوزنبان ریلهای نظام سیاستگذاری و تصمیمگیری هستند و ناکارآمدی موجود را تداوم میبخشند، هر روز و هر ساعت، قطاری را به سمت کودکان، بیخانمانها، زنان بدسرپرست، فقرای شهری، حاشیهها، تودههای احساسکننده تبعیض، مرزنشینهای محروم از صدایی در مرکز، قومیتهای در حاشیه، ناتوانان و صداهای ناشنیده جامعه هدایت میکنند. سوزنبان اصلی ایشان هستند.
هر کس تصمیم میگیرد و سیاست وضع میکند، سوزنبان است؛ و آنکه سیاستگذار مهمتری است، سوزنبان تعیینکنندهتری است. برخی با تصمیمشان یک کودک، برخی ده کودک، دیگرانی هزاران کودک، و برخی کودکان نسلها را میکشند. سوزنبانان، کودکان را نکشید.
میخوام برام یادگاری بمونه :)
1⃣اسم:
2⃣تاریخ تولدت:
3⃣اسم من تو گوشیت( می تونید اسمم رو حدسم بزنید و بگید چه اسمی بهم می خوره ):
4⃣بنظرت من چه شکلیم :
5⃣بهترین دوستت:
6⃣نظرت راجب من:
7⃣بهترین و بد ترین خصوصیات من:
8⃣حاضری یجا قرار بزاریم و همو ببینیم :
9⃣یه جمله یادگاری برا من :
0⃣1⃣ی آرزو واسه من:
1⃣1⃣یه فیلم و یه آهنگ بهم معرفی کن :
2⃣1⃣کدوم اخلاقم بنظرت باحاله؟
3⃣1⃣آخرین حرفت:
دعای امروز
الهی...
یاریمان کن امروز
را با عشق تو اغاز کنیم
قضاوت فقط کار توست
بخشندگی از ان توست
عشق در وجود توست
قدرت در دستان تو
کمکمان کن تا در مسند
قضاوت ننشینی
صبح بخیر
خدایا در این شب تو را مهربانیت قسم
دلهاى گرفته را شاد
ودست هاى نیازمند رابى نیازگردان
وقلبى نورانى،تنى سالم
زندگى آرام
نصیب دوستانم بگردان.
شب بخیر
خیلی ها که عاشق کشورشان هستند،
دوست دارند فرصتی خاص پیش بیاید و نشان دهند که تا چه اندازه حاضرند برای سرزمین مادری شان با تمام وجود قدم بردارند.
من به شما پیشنهاد می کنم منتظر رخ دادن هیچ اتفاق بزرگی نباشید.
خاموش کردن یک لامپ اضافه، بستن شیر آبی که چکه می کند، بوق نزدن در جایی که نیاز نیست، خاموش کردن تلویزیون وقتی نگاهش نمی کنید ، نریختن آشغال در طبیعت و کنار جاده ها و ... هر کدام از این ها گامی کوچک اما موثر است.
فقط تصور کنید هر روز هر ایرانی یک گام کوچک و هوشمندانه بردارد آن وقت روزی 80 میلیون کار خوب خواهیم داشت.
هشتاد میلیون قدم برای سرزمین مان ایران.
میدانى چیست؟
یک وقت هایى باید خودت را به بیخیالى بزنى.
بیخیال تمام ادم هایى که دوستت ندارند؛
بیخیال تمام کار هایى که مى خواستى بشود ولى نشد؛
بیخیال تمام رکب هایى که خوردى؛
بیخیال هر کس که امروز وارد زندگیت شد و فردا رفت؛
بیخیال تلاش هاى بى نتیجه ات،
دوست داشتن هاى بى ثمر ات؛
وقتى کسى دوستت ندارد اصرار نکن!
وقتى کسى برایت وقت ندارد خودت را به زور در برنامه هایش جا نده!
وقتى کسى نمى خواهد تو را ببیند پا پیچش نشو!
زندگى همین است!
شاید تو براى همه وقت بگذارى ولى قرار نیست همه دوستت داشته باشند و برایت وقت داشته باشند
شاید بهانه هایشان براى فرار تو را قانع نکند؛
ولى به قول ساموئل بکت: "گاهى فقط باید لبخند بزنى و رد شوى...بگذار فکر کنند نفهمیدى..."